αχώριστα μόρια

Μονοσύλλαβες ή σπανιότερα δισύλλαβες λέξεις της ελληνικής γλώσσας που παλιότερα είχαν μία αυτοτέλεια, σήμερα όμως χρησιμοποιούνται ως πρώτα συνθετικά διαφόρων λέξεων. Τέτοια μόρια είναι η συλλαβική αύξηση ε- (έδωσε) το στερητικό α- (αχώριστος, ανόθευτος), το δυσ- (δύσθυμος, δύσπιστος), το ευ- (ευχάριστος, ευφυής), το ερι- (ερίτιμος), το ζα- (ζάπλουτος), το ημι- (ημίθεος, ημικύκλιο). Επίσης οι προθέσεις εις (εισπνοή, είσοδος) και προ (πρόθεμα, πρόοδος).